مطالعه کاریوتیپی بخش Hymenobrychis از جنس اسپرس(Onobrychis) درایران

Authors

  • بهزاد سرخی‌لله لو
  • حسن اسکندری
  • حسن امیرآبادی‌زاده
  • غلامرضا بخشی‌خانیکی
Abstract:

  در این تحقیق یازده جمعیت از بخش Hymenobrychis جنس Onobrychis (اسپرس)، جمع‌آوری شده از مناطق طبیعی ایران ، با استفاده از مریستم انتهایی ریشه مورد مطالعه قرار گرفت و تعداد و ابعاد کروموزم‌ها درتقسیم میتوز اندازه‌گیری و فرمول کاریوتیپی هر گونه تعیین شد . تعداد کروموزوم پایه در گونه‌ها بین 7= x و 8= x و نوع کروموزوم‌ها نیز از نوع متاسنتریک (m) تا ساب متاسنتریک (sm) بود. بیشترین میانگین طول ژنوم متعلق به گونه O. chorassanica (1/22میکرومتر) و کمترین آن متعلق به گونه O. amoana subsp < i>. meshhedensis (4/14 میکرومتر) بود. نتایج تجزیه واریانس ویژگی‌های کروموزومی نشان داد که بین گونه‌های مورد مطالعه اسپرس از نظر اکثر صفات در سطح احتمال یک درصد تفاوت معنی‌دار وجود داشت. بر خلاف سایر گونه‌ها که در کلاس A استبینز بودند، گونه O. michauxii 2 در کلاس B قرار گرفت و دارای کاریوتیپ نسبتاً نا ‌متقارن‌تر بود. گونه O. amoena subsp. meshhedensis با داشتن فرمول کاریوتیپی m 14، قرار گرفتن در کلاس A 1، بیشترین طول نسبی کروموزوم (26/68 میکرومتر )، کمترین دامنه طول نسبی کروموزوم (31/5 میکرومتر )، کمترین عدم تقارن بین کروموزومی (12/0) و درصد فرم کلی بالا به عنوان متقارن‌ترین گونه بود که نشان‌دهنده ابتدایی‌تر بودن این گونه است. در تجزیه به مولفه‌های اصلی، سه مولفه اول بیش از4/95 درصد از تنوع بین داده‌ها را توجیه کردند. با توجه به گروه‌بندی گونه‌ها بر اساس پارامترهای کروموزومی بیشترین شباهت بین جمعیت‌های گونه O. mazanderanica و کمترین قرابت و نزدیکی بین گونه‌های O. mazanderanica و O. michauxii وجود داشت .

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مطالعه کاریوتیپی بخش hymenobrychis از جنس اسپرس(onobrychis) درایران

در این تحقیق یازده جمعیت از بخش hymenobrychis جنس onobrychis (اسپرس)، جمع آوری شده از مناطق طبیعی ایران ، با استفاده از مریستم انتهایی ریشه مورد مطالعه قرار گرفت و تعداد و ابعاد کروموزم ها درتقسیم میتوز اندازه گیری و فرمول کاریوتیپی هر گونه تعیین شد . تعداد کروموزوم پایه در گونه ها بین 7= x و 8= x و نوع کروموزوم ها نیز از نوع متاسنتریک (m) تا ساب متاسنتریک (sm) بود. بیشترین میانگین طول ژنوم متع...

full text

مطالعه کاریوتیپی گونه‏هایی از جنس Stipagrostis

در اصلاح ژنتیکی هر گونه گیاهی، داشتن اطلاعات کافی در خصوص سطح پلوئیدی و ویژگیهای کاریوتیپی از مهمترین نیازهای اولیه می‏باشند. با توجه به اهمیت جنس Stipagrostis در تثبیت شنهای روان، مقاومت به خشکی و شوری و ارزش علوفه آن در احیا و استفاده از عرصه‌های طبیعی در مناطق خشک و نیمه خشک، مطالعه این جنس بسیار ضروری است. در ایران گونه‏ها و توده‏های مختلفی از جنس Stipagrostis وجود دارند که مطالعات بسیار ان...

full text

مطالعه کاریوتیپی گونه هایی از جنس Salsola

در این تحقیق کاریوتیپ 8 گونه سالسولا با استفاده از مریستم نوک ریشه و مشاهدات متافاز میتوزی مورد بررسی قرار گرفت. گونه های مطالعه شده S. nitraria، S. crassa، S. dendroides، S. incanescens، S. kali، S. tomentosa و S. richteri وS. rigida می باشند. براساس شمارش کروموزومی، گونه های مورد مطالعه در چهار گروه 2n=2x=18 (4 گونه) و 2n=4x=36 (2 گونه) و 2n=6x=54 (1 گونه) و 2n=8x=72 (1 گونه) قرار گرفتند. با ...

full text

مطالعه تبارزایی بخش hymenobrychis از جنس onobrychis miller در ایران

جنس onobrychis شامل حدود 170 گونه می باشد که عموماً در شمال غربی آسیا، مناطق مدیترانه ای و مناطق معتدل اروپا و آسیا گسترش دارد. بخش hymenobrychis با حدود 14 گونه یکی از مهم ترین بخش های جنس onobrychis می باشد. در این پژوهش سعی شد تا با استفاده از ویژگی های ریخت شناسی، ریز ریخت شناسی، سیتولوژیک، آناتومی و مولکولی گامی در جهت رفع ابهامات و پیچیدگی های موجود در بین گونه های بخش hymenobrychis برداشت...

15 صفحه اول

مطالعه کاریوتیپی برخی از گونه های جنس اسپرس(Onobrychis)

در این تحقیق چهارده جمعیت از بخش های Hymenobrychis، Lophobrychis و Onobrychis از جنس Onobrychis، جمع‌آوری شده از مناطق طبیعی ایران، با استفاده از مریستم انتهایی ریشه و اندازه‌گیری تعداد و ابعاد کروموزم‌ها درتقسیم میتوز و فرمول کاریوتیپی هر گونه ارزیابی شدند. تعداد کروموزوم پایه در گونه ها 7=x یا 8=x و نوع کروموزومها نیز از نوع متاسنتریک(m) تا ساب متاسنتریک(sm) بود. بیشترین میانگین طول ژنوم متعل...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 26  issue 4

pages  545- 560

publication date 2010-11-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023